30 września odbyła się pierwsza edycja „La Biennale dello Stretto –. First International Exhibition of Art, Architecture, Landscape, Writing, Video, Photography of the Strait”. Promotorem wydarzenia był Zakon Architektów Reggio Calabria i Messyny oraz ich miasta metropolitalne.
Wydarzenie jest okazją do zaproponowania inicjatyw mających na celu wzrost rozwoju terytorium, oferując w szczególności nowe propozycje projektowe w dziedzinie urbanistyki i architektury, w ramach wspólnej wizji obu miast cieśniny.
Impreza, która wciąż trwa, odbywała się i będzie się odbywać w różnych miejscach w regionie Reggio Calabria i Messyny, w tym w dawnej twierdzy Siacci – pochodzącej z okresu umbertyńskiego – w Campo Calabro (RC); tutaj odbyła się pierwsza z imprez składających się na cały projekt, zatytułowanaTrzy linie wodne: grzbiet, równina i linia brzegowa„.
Biennale opowiada o przemianach terytorium śródziemnomorskiego z nowymi perspektywami: morze staje się światem jeszcze nie odkrytym, gdzie dźwięki i atmosfera przeszłości chcą się spotkać z innowacjami naukowymi, w wizji przyszłości, w obszarze bogatym w historię i różnorodność kulturową i tożsamościową.
Goboservice zaprojektował i zrealizował projekcję dla trasy wejściowej do Fortu Batteria Siacci. Oświetlenie charakteryzuje się zastosowaniem gęstego wzoru białych linii w ostrym kontraście z dużymi obszarami cienia. W rezultacie powstał niezwykle efektowny czarno-biały rysunek, który podkreślając podłużny rozwój zbiornika, kieruje wzrok obserwatora w stronę portalu wejściowego, znikającego punktu kompozycji.
Na dwóch wysokich ścianach bocznych wyniosłe szczyty, przedstawione za pomocą animowanych linii grzbietowych o różnym nachyleniu segmentów, idealnie reprezentują dwa brzegi cieśniny, a sine wiry światła przedstawione na poziomie podłogi nawiązują do prądów tego samego ramienia morza. Jest to zresztą przedstawione nad portalem, gdzie linie brzegowe przedstawiające wybrzeża Messyny i Regginy są podtrzymywane przez mewy (zdjęcie udostępnione dzięki uprzejmości prof. Rosario Giovanni Brandolino). Zwiedzający, po wejściu do fortu, zostaje zmuszony do wykonania „przejścia”, wchodząc w wiry, a przywołanie cieśniny, morza, wybrzeży Morza Śródziemnego, jest zaproszeniem do zanurzenia się w podróży wiedzy, której w różnych salach wystawowych można znaleźć różne deklinacje poprzez sugestywne instalacje i plansze projektowe. Fabuła linii, uciekając od realistycznego przedstawienia rzeczywistości, podkreśla właśnie ten zespół abstrakcji, który pozwala zdefiniować Morze Śródziemne jako miejsce wymiany, skażenia i jako zagłębie potencjału, który nie jest w pełni wyrażony. Wiry są więc naładowane mitologicznymi ewokacjami, segmentowane linie reliefów wydają się być schematycznymi rekonstrukcjami morfologii ziemi: cały obraz gra właśnie na tej sugestywnej syntezie między rygorystycznymi liniami i zmysłowymi tendencjami, między tym, co racjonalne i irracjonalne.
Jesteśmy dumni, że przyczyniliśmy się do podkreślenia wydarzenia kulturalnego, które wspiera nową ideę Morza Śródziemnego, rozumianego jako międzynarodowe laboratorium, na którym rozwija się perspektywa dialogu i odniesienia, z której może skorzystać również społeczność Cieśniny.
